Nótt um miðjan dag - og fram á kvöld

Ég man hvað ég hugsaði þegar ég heyrði fyrst talað um Menningarnótt. Að allskyns söfn og menningarstofnanir myndu hafa opið fram undir morgun og allskonar furðukvikindi færu á kreik í skjóli nætur, mér fannst það rosaleg hugmynd. En svo er þetta bara dagurinn og fram á kvöld. Alveg allt í lagi en þá er þetta bara eins og hver önnur útihátíð. En auðvitað er dagurinn praktískari, ég skil það alveg.

Heiðrún Ásta og Janus Andri buðu í afmælið sitt og við grilluðum í Heiðmörkinni. Ef ég ætti nú almennilega myndavél, þarf að gera eitthvað í því, þessar myndir eru tveggja ára gamlar. Loksins gat ég afhent útsaumuðu töskuna og hún sló heldur betur í gegn. Ég breytti nafninu í Birta því að allir hennar Barbíhestar heita það, og setti svo hennar eigið nafn á bakhliðina. Svo setti ég fóður innan í og lengri ól til að hún gæti haft hana á öxlinni.

Þegar afmælið var búið fórum við Vallý og Drífa með krakkana í bæinn. Sáum Selinn Snorra í Heilsuverndarstöðinni, fórum svo upp í Hallgrímskirkjuturn og Safn Einars Jónssonar. Á Skólavörðustígnum voru einþarma síamstvíburar sem buðu upp á handayfirlagningar og millifótalagningar og voru allir í sömu nærbuxunum. Á Mokka var svo brjálað að gera að stelpugreyin vissu varla hver pantaði hvað og þetta var allt í tómu tjóni en það gerði ekkert til, við vorum ekkert að flýta okkur og vorum hvíldinni fegnar. Í portinu við Q-bar var hljómsveit að spila og söngvarinn var svo fullur og falskur að það var alveg sprenghlægilegt, sérstaklega þegar þeir tóku Runaway með Del Shannon.

Á Austurvelli klifruðu Dagur og Kristófer upp á styttuna af Jóni Sigurðssyni og svo settumst við inn í Dómkirkjuna þar sem barokktónleikar voru í gangi. Við læddumst upp á loft og þar sátu krakkarnir eins og ljós og hlustuðu á verk eftir Monteverdi og félaga, alveg dásamlegt. Við þurftum hálfpartinn að draga þau út. En eftir smástund voru þau aftur byrjuð að klifra upp á styttur bæjarins enda batteríin fullhlaðin. Þá fórum við aftur að fikra okkur upp Laugaveginn í átt að Sólfarinu enda farið að líða að flugeldasýningunni. Og bættum við okkur tveimur systrum í viðbót, þá vorum við allar fimm saman komnar. Og það er opinbert leyndarmál að besti staðurinn til að horfa á flugeldana er sitjandi á steinunum við Sólfarið. En við höfum það bara okkar á milli.

Athugasemdir

[meike (IP-tala skráð) 19.8.2007 kl. 21:26]

Alvöru Menningarnótt, svona fyrirbæri er til í Munchen: „Die lange Nacht der Museen“. Fyrir 15 Evru getur þú farið í allskyns söfn, kirkjur..., fara í strætó á milli, frá klukkan 12 um hádegi til klukkan 8 hinn morguninn...