Orri orri jó

Það gerðist hér eitt sinn í útkjálkasveit, úúúú (sungið með draugalegum tón)

að koma skyldi skyndauðum í kristinna manna reit. 

Orri orri jó, orri orri jó, orri orri orri orri orri orri jó

Sorgmæddar hræður þar sáust í för, úúú...

en sagt var að ekkjan hefði sigurbros á vör.

Orri orri jó...

Er fylgdin var komin í kirkjugarðshlið, úúú...

reis líkið upp og stundi, æ, staldrið þið við.

Orri orri jó...

Lifandi er ég og útförin plat, úúú...

við löbbum okkur heim því mig langar í mat.

Orri orri jó...

Þá mælti ekkjan í óblíðum tón, úúú...

að þú skulir ekki kunna að skammast þín, Jón.

Orri orri jó...

Ligg þú í kistu sem líki ber, úúú...

betur trúi ég lækninum en bullinu í þér.

Orri orri jó...

Ég hef ekki græna glóru um höfundinn að þessari dásemd en þetta var mikið sungið á mínu bernskuheimili. Minnir að það hafi verið með söngsveit sem hét Náttúrubörn. Og þetta er alveg skrifað eftir minni, kannski er það kolvitlaust. Getur einhver upplýst mig?

Vaknaði upp í eigin jarðarför