Það hefur eitthvað undursamlegt gerst í dag

Fyrirfram hefði ég aldrei trúað því að mótmæli almennings myndu skila slíkum árangri. Á undanförnum árum hefur nokkrum sinnum verið mótmælt en aldrei með neinum árangri. Forsætisráðherra Kína kom og fór og fjöldi manns lenti á svörtum lista, voru jafnvel lokaðir inni á meðan á "heimsókninni" stóð, en með tímanum gleymdist það. Kárahnjúkar risu þrátt fyrir mikil mótmæli. Tveir menn skráðu okkur á lista hinna viljugu þjóða og rufu þannig þúsund ára hefð friðsamrar þjóðar. Því var tekið sem orðnum hlut þó að einstaka mjóróma rödd heyrðist.

Fyrsti maí hefur sífellt verið að lækka í tign sem mótmæladagur, það hefur verið talað um að færa hann að næstu helgi á undan eða eftir og helst hefur verið litið á hann sem almennan frídag til að vera heima og slappa af. Flest venjulegt fólk hefur verið með svo yfirspenntan fjárhag, yfirdráttarheimild í botni og svona, að mótmæli hafa verið frekar máttlítil. Hver þorir að fara í verkfall og eiga ekki fyrir lánunum?

En núna verður þetta öðruvísi. Ég er alveg sannfærð um það. Við höfum séð hvers við erum megnug.

Og ef næsta ríkisstjórn stendur sig ekki, þá bara förum við aftur að mótmæla!!!

Stjórnarsamstarfi lokið